Albowiem musimy wszyscy pokazać się przed sędziowskim tronem Chrystusa, aby każdy odebrał to, co poprzez ciało zrobił i ze względu na to, co dokonał – czy to dobrego, czy to złego. 2 Kor 5,10.
Tutaj słowo tron to greckie Bema. W nowym testamencie jest używany przeważnie w odniesieniu do cesarzy czy innych dostojników, takich jak Piłat. W odniesiniu do Chrystusa jest używane słowo tron, a najjaskrawszy opis tego tronu jest Hebr 4, 16.
„Przystąpmy tedy z ufną odwagą do tronu łaski, abyśmy dostąpili miłosierdzia i znaleźli łaskę ku pomocy w stosownej porze.”
Gdybyśmy wzięli ten werset jako główny werset, definicję tego czym jest tron, to wszystko by zaczęło być zrozumiałe. Na tronie siedzi wcielone Miłosierdzie. List do Hebrajczyków opisuje tutaj „wieko miłosierdzia” w miejscu najświętszym, na które była kropiona krew ofiary. Za Mojżesza to się nazywało „wiekiem miłosierdzia” albo „tronem miłosierdzia”. Nowy Testament nazywa to tronem łaski, bo na nim zasiadł Jezus.
I tylko dwa razy słowo „bema” – trybunał sędziowski, jest używane w odniesieniu do Chrystusa. Raz tutaj w 2 Koryntian 5, 10 bo ma odniesienie do niewierzących. Mówi – my wszyscy. To jest greckie słowo panta, które jest globalne, bo kiedy jest używane, to wskazuje na wszystkie narodu kuli ziemskiej. My i oni (narody) staniemy przed sądem. My usłyszymy, że jesteśmy usprawiedliwieni, a oni, że nie są usprawiedliwieni. I dlatego koniec 5 rozdziału mówi tak. „To znaczy, że Bóg w Chrystusie świat z sobą pojednał, nie zaliczając im ich upadków, i powierzył nam słowo pojednania.Dlatego w miejsce Chrystusa poselstwo sprawujemy, jak gdyby przez nas Bóg upominał; w miejsce Chrystusa prosimy: Pojednajcie się z Bogiem. On tego, który nie znał grzechu, za nas grzechem uczynił, abyśmy w nim stali się sprawiedliwością Bożą.” 2Kor 5,19-21 naszym zadaniem jest pomóc im pojednać się poprzez uwierzenie w ofiarę Jezusa, aby kiedy staną przed trybunałem, mogli usłyszeć: „Usprawiedliwiony!”
A drugi raz użyte słowo bema jest w Rz 14,10 Przeczytamy od 14:9
„Na to bowiem Chrystus umarł i ożył, aby i nad umarłymi i nad żywymi panować.14:10 Ty zaś czemu osądzasz swego brata? Albo i ty, czemu pogardzasz swoim bratem? Wszak wszyscy staniemy przed sądem Bożym.”
Paweł ostro reaguje na osądzanie innego wierzącego. Uważa ten grzech za tak zły, że nawet grozi trybunałem – bema. Taka reakcja jest stąd, że w kościele rzymskim były przypadki antysemityzmu. Paweł wcześniej tłumaczy, że Izrael jest w planach bożych i Bóg nie odwrócił się od Izraela.
Rz 11:1 Pytam więc: Czy Bóg odrzucił swój lud? Bynajmniej. Przecież i ja jestem Izraelitą, z potomstwa Abrahama, z pokolenia Beniamina.
11:2 Nie odrzucił Bóg swego ludu, który uprzednio sobie upatrzył. Albo czy nie wiecie, co mówi Pismo o Eliaszu, jak się uskarża przed Bogiem na Izraela:
Ale nawet gdyby ktoś osądzał innych wierzących, to też było by złe. Tutaj apostoł upatruje głębszy problem. Widzi pychę, która może być znakiem tego, że ktoś może nie doświadczył zbawienia z łaski. Tak pisze.
Rz 11:17Jeśli zaś niektóre z gałęzi zostały odłamane, a ty, będąc gałązką z dzikiego drzewa oliwnego, zostałeś na ich miejsce wszczepiony i stałeś się uczestnikiem korzenia i tłuszczu oliwnego,
11:18To nie wynoś się nad gałęzie; a jeśli się chełpisz, to pamiętaj, że nie ty dźwigasz korzeń, lecz korzeń ciebie.
Ludzie łaski są łaskawi dla innych. Nawet dla kogoś, kto jest śmieszny albo dziwaczny w twoich oczach. Rzymianie byli znani z tego, że Żydzi dla nich byli śmieszni, gardzili nimi. Ale przecież łaska zmienia nasze serca. Paweł jakby sugeruje im, sprawdźcie czy znacie Jezusa.
Podsumowanie. Tron Łaski jest dla wierzących. Tron sędziowski dla niewierzących w Jezusa i jego dzieło
Andrzej Stepanow. Blog. Wiara i życie. 