Kurs DNA kościoła

Temat 3. Dobre życie w kościele.

Każdy by chciał być w takim kościele, gdzie panuje atmosfera miłości i przyjaźni. Wszystko zależy od nas, to jaki kościół budujemy. Oto kilka ważnych myśli.

Z którego całe ciało spojone i związane przez wszystkie wzajemnie się zasilające stawy, według zgodnego z przeznaczeniem działania każdego poszczególnego członka, rośnie i buduje siebie samo w miłości.

List św. Pawła do Efezjan 4:16

Kościół buduje sam siebie w miłości. Miłość akceptuje drugiego człowieka. Jest cierpliwa do słabości. Jesteśmy różni, różne wychowanie, wykształcenie, pochodzenie. Coś może nas drażnić w innej osobie. Ale patrzmy na nią jak na dziecko boże, które chce wzrastać. Nasze niemiłosierne podejście może być zabójcze dla kogoś. Z takiego patrzenia na inne osoby rodzą się nie przyjemne rzeczy. Plotki, obmowy, narzekania.

Tak samo i język jest małym członkiem, lecz pyszni się z wielkich rzeczy. Jakże wielki las zapala mały ogień! I język jest ogniem; język jest wśród naszych członków swoistym światem nieprawości; kala on całe ciało i rozpala bieg życia, sam będąc rozpalony przez piekło.

List św. Jakuba 3:5-6

My swoim językiem potrafimy wzniecić nieprzyjemny ogień. Możemy zniszczyć komuś reputację, nawet życie. Chrońmy siebie na wzajem od plotek!

Plotka cierpię satysfakcję z czyjejś słabości. Powoduje utratę dobrego wizerunku osoby, której dotyczy.

Mówmy o sobie dobrze. Zastanów się czemu chcesz komuś powiedzieć coś złego na temat drugiej osoby. Wszystko co mówimy o innych musi być prawdą, ale nie wszystko co jest prawdą musi być powiedziane. Plotka niszczy autorytet tej osoby o której mówimy, dlatego nie przyjmuj plotki na temat liderów, pastorów itd. Bo to może się skończyć w taki sposób, że nie będziesz mógł przyjąć usługi, modlitwy za siebie. Każdy z nas miewa gorsze dnie i wpadki w życiu, ale to nie znaczy że jesteśmy źli. Jesteśmy słabi i potrzebujemy łaski. Jeśli usłyszysz o kimś złą nowinę – nie załamuj się. To oznacza, że w tej złej sytuacji już działa łaska, która go przemienia.

Jak dbać o swoje bezpieczeństwo? Chronimy w kościele swoje dobre imię. Twoje imię będzie bezpieczne w ustach lidera. Czy imię lidera będzie bezpieczne w twoich ustach? Ale jeśli ktoś gada o Tobie, pomóż nam, weź kogoś z starszych i porozmawiaj z tym bajkopisarzem. To najlepszy sposób na powstrzymanie obgadywania.

A co jeśli ktoś zostanie naprawdę przyłapany na jakimś okropnym gorszącym uczynku? Nawet w telewizji o tym pokażą? Nic strasznego! Oto co mówi Biblia o grzechach.

Albowiem grzech nad wami panować nie będzie, bo nie jesteście pod zakonem, lecz pod łaską.

List św. Pawła do Rzymian 6:14.

Co robi łaska? Jeśli ktoś zgrzeszył, łaska zaczyna tę osobę uwalniać spod panowania tego grzechu. Daj tej osobie szansę. Nie potępiaj, nie krytykuj, nie obrażają się na kościół, że ma takich „nie dobrych ludzi.” A to że ktoś ni radzi sobie z grzechem, oznacza, że nie jest jeszcze pod łaską. Takiej osobie trzeba służyć łaską. Mówić o przebaczeniu i miłości bożej.

Kurs DNA kościoła

Temat 2. Wzrost w wierze.

Mr. 9, 14-29

I przyszedłszy do uczniów, ujrzeli mnóstwo ludu wokół nich i uczonych w Piśmie, rozprawiających z nimi.

I wnet wszystek lud, ujrzawszy go, zdumiał się, i przybiegłszy, witał go.I zapytał ich: O czym z nimi rozprawiacie?

Wtedy odpowiedział mu jeden z ludu: Nauczycielu, przyprowadziłem do ciebie syna mego, który ma ducha niemego.

A ten, gdziekolwiek go pochwyci, szarpie nim, a on pieni się i zgrzyta zębami i drętwieje; i mówiłem uczniom twoim, aby go wygnali, ale nie mogli.

A On im odrzekł, mówiąc: O rodzie bez wiary! Jak długo będę z wami? Dokąd będę was znosił? Przywiedźcie go do mnie!

I przywiedli go do niego. A gdy go duch ujrzał, zaraz zaczął nim szarpać, a on upadłszy na ziemię, tarzał się z pianą na ustach.

I zapytał ojca jego: Od jak dawna to się z nim dzieje? A on powiedział: Od dzieciństwa.

I często go rzucał nawet w ogień i wodę, żeby go zgubić; ale jeżeli coś możesz, zlituj się nad nami i pomóż nam.

A Jezus rzekł do niego: Co się tyczy tego: Jeżeli coś możesz, to: Wszystko jest możliwe dla wierzącego.

Zaraz zawołał ojciec chłopca: Wierzę, pomóż niedowiarstwu memu.

W. 23. Wszystko jest możliwe dla wierzącego.

Tutaj Jezus powiedział o sobie.

Jeśli możesz – prosił ojciec.

A Jezus – co się tyczy tego „jeśli możesz” wszystko jest możliwe dla wierzącego.

Chodzi tu o to, że wierzącym tutaj nazwany jest Jezus. On ma wiarę, która przenosi góry.

Nie chodzi teraz o wiarę taty tego dziecka. Nie chodzi o nasza wiarę w tym fragmencie.

Jezus nie przenosi tej wiary i odpowiedzialności na nas. Liczy się wiara Jezusa.

Tutaj Jezus wskazał na siebie, a nie na tego ojca. Dla Jezusa wszystko jest możliwe. Dla jego wiary.

W. 24 w emocjach potrafimy obiecać wszystko.

Wyznaje wiarę ogólną i akcentuje własną wiarę pomieszaną z niewiarą.

To takie ludzkie.

Ile razy my jesteśmy w takiej sytuacji. Wierzę, ale w obliczu trudnej sprawy trochę nie wierzę.

Ale czytamy ze wszystko jest możliwe dla wierzącego i zaczynamy wysilać się. By było wszystko możliwe dla wierzącego.

A to jest błędny trop. Nasza wiara jest zawodna. Jego wiara nie zawodzi.

Mr 11, 22

A Jezus, odpowiadając, rzekł im: Miejcie wiarę w Boga!

Grecki tekst mówi – miejcie wiarę Bożą. On jakby pożycza nam swoją wiarę. Udostępnia. Ty się módl nawet z brakiem wiary z tylu głowy, pamiętając, że to jego wiara działa.

Ale co Jezus powiedział w w. 23?

Nie chodzi o nasza wiarę. Chodzi o jego wiarę. Chodzi o pozwolenie na jego wiarę. Na działanie jego wiary w nas.

Czyli kiedy nakazujesz gorze i problemom, to twoim zadaniem jest rozkazać, a zadaniem Jezusa jest wierzyć, że tak się stanie.

Jak wzrastamy w wierze?

Rz 10,17

Wiara tedy jest ze słuchania, a słuchanie przez Słowo Chrystusowe.

Musimy słuchać nauczania ze słowa, Biblii. Jeśli chcesz wzrastać musisz słuchać słowo Chrystusowe. To znaczy, że trzeba słuchać nauczanie z Biblii przez pryzmat nauczania Jezusa, który jest łaską i prawdą. W Starym Testamencie jest dużo opisów grozy, śmierci, strachu, potępienia. Ale Jezus przyniósł Nowe Przymierze. Musimy nauczyć się Biblii przez pryzmat łaski. A to wszystko się odbywa poprzez przychodzenie do kościoła i słuchanie nauczania, bez tego nie ma wzrostu. Weź do serca mocno – będę wzrastał jeśli będę uczęszczał do kościoła. To jest pierwszy krok w Twoim rozwoju.

Owoc Paschy

Dziś Izrael świętuje Paschę. ✌️😇
Z tej okazji podzielę się z Tobą piękną teologią łaski. Ona przyszła przez Paschę Jezusa.

„Istnieje jednak ogromna różnica pomiędzy grzechem a Bożym darem. Z powodu grzechu jednego człowieka wszyscy ludzie dostali się pod panowanie śmierci. Tym bardziej więc łaska Boga i jej dar przyniosą wspaniały owoc w życiu wszystkich ludzi, a stanie się to dzięki jednemu Człowiekowi—Jezusowi Chrystusowi. Jeden grzech Adama sprowadził karę śmierci na mnóstwo ludzi, natomiast Chrystus usuwa grzechy i daje nam wieczne życie.”
‭‭Rzymian‬ ‭5:15-16‬ ‭PLNT‬‬

Rz 5,15 porównuje łaskę z grzechem Adama. 🤨Trochę jakby nie na miejscu. Co ma piernik do wiatraka? No może tylko tyle, że wiatrak ma mąkę na zrobienie piernika.

Grzech Adama powoduje śmierć wszystkich. A Jezus i łaska daje usprawiedliwienie. Jedno i drugie ma moc obdarowywania.

Oto dosłowne tłumaczenie Rzymian 5:16 z języka greckiego na polski:

„i nie jak przez jednego grzechu popełnienia dar; bo gdyż sąd z jednego ku potępieniu, ale zaś dar z wielu przewinień ku usprawiedliwieniu.”
Niezła składnia, prawda?

Ale dalej ciekawsze.

Popełnienie grzechu przez Adama jest nazwane tu darem! 😳Czyli uczynek Adama nas obdarował czymś. ⬇️
W tym wersecie jest dwa różne greckie słowa dar – dorema i charisma. Jaka jest różnica między „δώρημα” (dórēma) a „χάρισμα” (charisma) ona jest subtelna, ale można ją zauważyć:

1. δώρημα (dórēma):

• Oznacza to dar w sensie prezentu, prezencji lub ofiary.
• W kontekście Rzymian 5:16 odnosi się do jednego popełnienia grzechu, które prowadzi do sądu i potępienia.

1. χάρισμα (charisma):

• Charakteryzuje dar w sensie łaski, przywileju, daru, który prowadzi do zbawienia.
• W kontekście Rzymian 5:16 odnosi się do daru łaski, który prowadzi do usprawiedliwienia.

Ogólnie rzecz biorąc, „δώρημα” odnosi się do grzechu, podczas gdy „χάρισμα” odnosi się do daru łaski, który prowadzi do usprawiedliwienia.

W Rzymian 5:16, „δώρημα” odnosi się do grzechu, który prowadzi do sądu i potępienia, podczas gdy „χάρισμα” odnosi się do daru łaski, który prowadzi do usprawiedliwienia.

W kontekście Rzymian 5:16:

• δώρημα (dórēma):
• Oznacza dar w sensie grzechu lub ofiary, co prowadzi do potępienia. Dar fizyczny, taki który można zrobić, uczynić.
• χάρισμα (charisma):
• Oznacza dar w sensie łaski, co prowadzi do usprawiedliwienia.Dar nadprzyrodzony, nie fizyczny.

Dlatego w Rzymian 5:16, „δώρημα” odnosi się do grzechu, który prowadzi do potępienia, a „χάρισμα” odnosi się do daru łaski, który prowadzi do usprawiedliwienia.

Dar grzechu innymi słowy. A przeciw niemu występuje dar usprawiedliwienia. Dar, doreo, to coś co możemy dać fizycznie. Na przykład pójść do sklepu i kupić coś. Ale charyzma usprawiedliwienia nie może być kupiona, uczyniona, popełniona.

I tak samo jak przez jednego Adama przyszła śmierć, chociaż nie zasłużyliśmy na nią. Dostaliśmy ją w „prezencie”. Tak samo przez Jezusa przyszedł dar łaski – usprawiedliwienie. Na który też nie zasługujemy, ale mamy. Adam nie chciał umrzeć ale umarł. Jezus przyszedł aby umrzeć i ożył.

Dlaczego porównuje św. Paweł grzech i łaskę? Ma podobny sposób działania. Jedno i drugie otrzymujesz niezasłużenie. Tylko śmierć tobie jest narzucona jak niechciany dar. A dar łaski trzeba wziąć. (Rz 5,17). Bo śmierć narzuca się po chamsku, nie pyta nas o zdanie. Włazi w butach do łóżka. Łaska jest cicha, ale bardziej skuteczna, ponieważ wymazuje miliony grzechów. Śmierć działa w oparciu o jeden grzech Adama. Łaska działa w oparciu o dzieło Jezusa. Łaska jest potężniejsza!

Kurs DNA kościoła. Łaska i Prawda.

Zakon bowiem został nadany przez Mojżesza, łaska zaś i prawda stała się przez Jezusa Chrystusa. Ew. Jana 1:17

Ewangelia rozróżnia nauczanie Mojżesza i Jezusa. Stary Testament i Nowy Testament mają różne cele: Stary Testament przyniósł prawo, a Nowy Testament obawia Łaskę i Prawdę. Łaska, po grecku haris, oznacza niezasłużoną przychylność. Bóg jest Tobie zawsze przychylny, bo jesteś jego dzieckiem

A Słowo ciałem się stało i zamieszkało wśród nas, i ujrzeliśmy chwałę jego, chwałę, jaką ma jedyny Syn od Ojca, pełne łaski i prawdy. Jana 1:14

Jezus, Syn Boży, jest pełny Łaski i prawdy. Łaska jest w osobie Chrystusa. Poznając łaskę poznajemy prawdę o Bogu. Łaska ma twarz, to jest twarz Jezusa. Zwróć uwagę, że słowo „prawda” idzie w parze z łaską, a nie z prawem. To znaczy, że łaska w Jezusie objawia prawdę.

Wizją naszego kościoła jest objawić łaskę światu chrześcijańskiemu. A łaska przynosi prawdę. Często w kościołach jest niezrozumienie tego tematu. Często mieszają Prawo i łaskę, myśląc, że musi być równowaga. Ale kiedy mówią, że Prawo i Jezus jest tak samo ważne, to brzmi dziwnie. Jezus jest dawcą wszystkiego, w tym też Prawa Mojżeszowego. Jezus jest Bogiem, Prawo jest instrukcją. Nie da się porównać Boga z instrukcją. Bóg jest osobą, a nie literą.

Jest niezrozumienie łaski wśród wierzących. Mówią, że łaska, jest pozwoleniem by grzeszyć. Ale św. Paweł pisał inaczej: „Albowiem grzech nad wami panować nie będzie, bo nie jesteście pod zakonem, lecz pod łaską.” Rz 6,14 Dopiero pod łaska przestajesz grzeszyć. Tam gdzie działa łaska, gdzie jest głoszona łaska, kończy się grzech. Dlatego głównym tematem w naszym kościele jest łaska i osoba Jezusa. Jezus i łaska jest to samo. Jezus był nazwany przyjacielem grzeszników przez religijnych Izraelitów. Bo łaska w osobie Jezusa nie potępia grzesznika, a zbawia.

Jeśli grzeszysz i nie radzisz sobie z nałogami, daj szansę łasce by Ciebie uzdrowiła. A jak to robić? Słuchaj nauczania o łasce i o Jezusie, który jest miłosierny. Regularnie bywaj na nabożeństwach na których jest głoszone poselstwo łaski.

Tak więc zakon był naszym przewodnikiem do Chrystusa, abyśmy z wiary zostali usprawiedliwieni. Gal 3:24

Prawo jest przewodnikiem do Chrystusa. Jak Prawo nas prowadzi do Chrystusa? Prawo wskazuje na słabości i grzech. Wtedy człowiek z bezsilności sięga po zbawienie z łaski. Izraelici sprowadzili prawo do poziomu „wykonywalności” prawa. I byli dumni z tego powodu, że są wykonawcami Prawa, a więc są zbawieni. Jezus im powiedział: „5:27 Słyszeliście, iż powiedziano: Nie będziesz cudzołożył.

5:28 A Ja wam powiadam, że każdy kto patrzy na niewiastę i pożąda jej, już popełnił z nią cudzołóstwo w sercu swoim.” Żydzi wierzyli, że grzech liczy się tylko wtedy, kiedy go popełnisz. Jezus zaś wyjaśnił, że nawet myśl jest łamaniem prawa. Dlatego z prawa nikt nie jest usprawiedliwiony. Zbawienie jest z łaski.

Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar Efezjan 2:8 Wiemy, że zbawicielem jest Jezus. Tutaj widzimy grę słów – zbawia łaska, i to nie jest zaprzeczenie tego, kto jest Zbawicielem. Jezus czy Łaska? Łaska jest synonimem Jezusa. Zbawia łaska, która jest w osobie Jezusa. Głosząc łaskę, mówimy o Jezusie.

Potem uczeni w Piśmie i faryzeusze przyprowadzili kobietę przyłapaną na cudzołóstwie, postawili ją pośrodku. I rzekli do niego: Nauczycielu, tę oto kobietę przyłapano na jawnym cudzołóstwie. A Mojżesz w zakonie kazał nam takie kamienować. Ty zaś co mówisz?

A to mówili, kusząc go, by mieć powód do oskarżenia go. A Jezus, schyliwszy się, pisał palcem po ziemi. A gdy go nie przestawali pytać, podniósł się i rzekł do nich: Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci na nią kamieniem. I znowu schyliwszy się, pisał po ziemi. A gdy oni to usłyszeli i sumienie ich ruszyło, wychodzili jeden za drugim, poczynając od najstarszych, i pozostał Jezus sam i owa kobieta pośrodku. A Jezus podniósłszy się i nie widząc nikogo, tylko kobietę, rzekł jej: Kobieto! Gdzież są ci, co cię oskarżali? Nikt cię nie potępił? A ona odpowiedziała: Nikt, Panie! Wtedy rzekł Jezus: I Ja cię nie potępiam: Idź i odtąd już nie grzesz. Jana 8:2-12

Łaska tutaj objawia prawdę. Przede wszystkim to, że miłosierdzie góruje nad sądem. Jezus najpierw mówi – ja Ciebie nie potępiam! Daje akceptację i miłość, a potem pozwala odejść, wiedząc, że jest umocniona przez miłość i ta miłość da jej siłę nie grzeszyć.

Prawda też była taka, że Jezus coś pisał palcem po kamiennej posadzce świątynnej. Wypisze prawo palcem swym na kamieniu – mówi Biblia o wyrokach bożych. Można się domyślać tylko, co pisał Jezus, jakie przykazanie to mogło być. Bo według prawa, kara śmierci była dla obu uczestników aktu cudzołożnego, a tutaj była jedna kobieta. Prawo nakazywało kamienować parę grzeszników, a nie jednego. Jezus pochylony, pisząc na ziemi, mógł też wyglądać dla gapiów, jako „ten drugi”. On jak by towarzyszył tej kobiecie w najstraszniejszym momencie jej życia, ratując ją z koszmarnej opresji. Pokazywał całym sobą jestem obok, pomogę ci!

Tak i my, którzy doświadczamy taką miłość, chcemy pomagać innym ludziom w kościele.

W tym temacie posłuchaj nagrania na Youtube Hiper!Łaska nr 1 i nr 10.